PURITA KALAW-LEDESMA PRIZES IN ART CRITICISM 2024

The 11th year of the Purita Kalaw-Ledesma Prizes in Art Criticism welcomes entries on the theme of ‘Fluctuation.’

In the 1974 book The Struggle for Philippine Art, Purita Kalaw-Ledesma and Amadis Ma. Guerrero described the Philippine art scene of the time as “a fluctuating, flexible and wide-open field” where diverse trends were concurrently explored by the artists. Kalaw-Ledesma emphasized that an artist should “never [be] in a fixed state of mind” and should always experiment with new ideas and approaches as life continues to shift beyond one’s control and expectations.

In this state of fluctuation, Kalaw-Ledesma affirmed the essential role of criticism, for it points out the significance of the artist’s work and efforts in experimentation to both the viewer and the artist. She stated that, without criticism, the art movement in the Philippines would not develop.

Prompted by Kalaw-Ledesma’s perception of fluctuation as a realm of possibility, we seek entries anchored as criticism about artists, art works, exhibitions, projects, practices, or events that take a cue from irregular and unexpectable changes. Fluctuation alludes to the sense of unpredictability prevalent today, as intensified by war, inflation, environmental crises, technological developments, and divisive public opinions. Concentrating on fluctuation may create opportunities to reconsider the importance of art and, therefore, the role of criticism in the face of uncertainty.

The Purita Kalaw-Ledesma Prizes in Art Criticism will have English and Filipino categories. A panel of jurors will shortlist a maximum of six (6) writers from each category. From these lists, winners will be selected by the editors of the partner publications. Winners will be announced during the awarding ceremony scheduled in November 2024.

Two winners will be selected from the English category. The winner of the Purita Kalaw-Ledesma Prize for The Philippine Star will be awarded a regular column under ‘Platforms’ in the Arts and Culture section of the paper, to be published once a month with a total of 12 articles for a year. The winner of the Purita Kalaw-Ledesma Prize for ArtAsiaPacific will be contributing to the bi-monthly publication, with a total of six (6) articles for a year.

One winner selected from the Filipino category will be awarded the Purita Kalaw-Ledesma Prize for Katipunan Journal and will be contributing to the bi-annual research publication, with a total of two (2) articles for a year.

In addition to the opportunity to have their written works published, one of the winners will be selected and offered a month-long writer’s residency with Orange Project in Bacolod City, one of our local residency partners. The residency will give the winning writer an opportunity to immerse and interact with the local art community.

The Ateneo Art Awards-Purita Kalaw-Ledesma (PKL) Prizes for Art Criticism was launched in 2014 by Ateneo Art Gallery and Kalaw-Ledesma Foundation, Inc. (KLFI). It was named in honor of Purita Kalaw-Ledesma, art patron and founder of the Art Association of the Philippines (AAP). Kalaw-Ledesma believed in art criticism’s “vital role in the development of culture,” citing its capacity to “guide both artists towards new directions and public taste towards the best in past and current artistic output.”

QUALIFICATIONS OF PARTICIPANTS

Employees, whether full-time or contractual, of the Ateneo Art Gallery, Ateneo de Manila University, or Kalaw Ledesma-Foundation, Inc., are not allowed to participate.

Must be based in the Philippines.

To avoid conflicts of interest, participants must not have a regular column and must not hold an editorial post in any broadsheet or local/international magazine. Regular columnists are not allowed to join but contributors, defined as any person whose written work is published with a byline but not identified as a columnist, may join.

Bloggers defined as writers of online journals, websites, or whose written work is published in electronic social media may join.

Past winners of the PKL Prize are not eligible to participate.

Writers who have been shortlisted in the past for the PKL Prize may still submit an entry.

MECHANICS FOR ENTRIES

Entries should be essays with no more than 1,000 words.

Entries must reflect the theme of the Program. This year’s theme is Fluctuation, inviting entries anchored as criticism about artists, art works, exhibitions, projects, practices, or events that take a cue from irregular and unexpectable changes. Fluctuation alludes to the sense of unpredictability prevalent today, as intensified by war, inflation, environmental crises, technological developments, and divisive public opinions.

The entry must be written on A4-sized paper. The font should be Arial, Times New Roman, or Book Antiqua, font size 12.

Entries must be submitted digitally as both Word and PDF file attachments with no indication of the identity of the writer on the documents.

Only one original entry is allowed per participant.

The essay should not have been published before on any printed or online platform.
Any entry that has been submitted for consideration in any other writing contest before 30 November 2024 will be disqualified.

Entries must be collated in an accessible Google Drive and submitted at go.ateneo.net/PKL2024Entry with the following file formats with the writer’s last name and title of the entry (ex. Dela Cruz - Essay Title) as filename:

Entry in Word document format (ex. Dela Cruz - Essay Title.docx)
Entry in PDF format (ex. Dela Cruz - Essay Title.pdf)

The deadline for submission of entries will be on 30 June 2024 (Sunday), 11:59 PM.

Copyright of entries of the shortlisted writers (including the winners) shall be held by the writer jointly with AAG and KLFI. All shortlisted and winning essays will be published online in Vital Points after the awarding.

---

Madalas nating ikinakabit ang sining-bayan sa temporal nitong karakter. Bahagi ng nagdaang panahon ngunit nakaliligtaan natin na ang sining-bayan ay aktibo at dinamiko. Dumadaan ito sa masalimuot at matalik na proseso kaya ang sining-bayan ay búhay at buháy na tradisyon. Nagpapatuloy itong riyalidad sa usaping pansining at kultura ng ating bansa. Matatagpuan sa sining-bayan ang mga halagahan, artistikong pagpapahayag, estetika, paniniwala, pananaw-sa-daigdig (worldview) at iba pa. Kaugnay ng tradisyonal na sining, pumapaimbulog ang dalawa sa pag-iral na humahangga sa panahon at nagpapaigting sa kolektibong kamalayan.

Malaki ang epekto ng pandemiyang Covid-19 sa global na ekonomiya ngunit maging sa sining at lokal na produksiyon ng sining. Hindi natin inaasahan ang masidhing pagbabago ng ating mga buhay, sa usapin ng kultural na establisimyento isinara ang mga aklatan, museo, galeriya, entablado at iba pa. Nalimitahan ang mga espasyo ng ating pagdanas sa sining. Matapos ang ilang buwan ng mga agam-agam sa hinaharap, naganap sa panahong ito ang malawakang migrasyon sa onlayn na plataporma. Ang birtwal na mundo ang naging lunsaran ng mga talakayan, panayam, palihan, paglulunsad ng mga eksibisiyon at publikasyon. Sinikap ng iba’t ibang proyekto sa ilalim ng mga sangay at programang pangkultura at sining na umigpaw sa kasalukuyang kondisyon ng panahon. Muling naging masigla ang mga diskusyon sa sining at kultura at nakabuo ng malawak na base ng mga manunuod mula sa mga mag-aaral, guro, mananaliksik, at iba pa. Ngunit kung tutuusin, sa pagtutok natin sa mga iskrin ng ating kompyuter at iba pang dihital na kagamitan, nawala ang matalik na apresyasyon sa isang likhang sining. Hindi natin matitigan, mapakinggan, at mapanuod nang personal at malapit. Mahalaga rin sa ating kultura ang pagiging tactile ng isang bagay. Nagbunga ito ng panibagong espasyo gayunpaman, may limitasyon at imbisibleng hanggahan.

Karaniwang ikinakabit natin ang sining-bayan sa pagiging dekoratibo at domestikado tulad na lamang ng taka (Paete), kayas (Pakil), at parol (Pampanga). Pinatitibay ng paglikha ang relasyong pagkakamag-anak. Ipinapasa henerasyon sa henerasyon ang kaalaman sa produksiyon. Ngunit sumasalamin din ito sa mga damdamin tulad ng kasiyahan at lumbay. May mga sining-bayan na makikita ang halaga at kagamitan sa mga kaganapang panlipunan tulad ng singkaban ng Bulacan. Ginagamit ito sa mahahalagang okasyon tulad ng kasal, binyag, kaarawan, at piyesta. May mga sining-bayan na nakabatay sa mga relihiyosong pagdiriwang tulad ng pagmomoryon (Marinduque). Ang mga nabanggit ay naging paksa ng talakayan sa “Tuloy Po! Kuwento ng mga Manlilikha” sa Likha-an Resource Center Facebook page at Zoom.

Sa pagtingin na ito, muli nating balikan ang kahalagahan ng sining-bayan lalo na nahaharap tayo sa malaking hamon ng panahon ngayon. Paano natin maisusulong pa ang sining-bayan at matutulungan ang mga manlilikha nito? Ano ang hinaharap na naghihintay sa ating sining at kultura?

Malalim na nakaugat sa ating kamalayan ang kolektibong katangian ng paglikha. Hindi lamang ito nililikha ng isang tao at para lamang sa makasariling tunguhin. Lagi itong nakakabit sa pangangailangang espiritwal, pagpapanatili ng kaayusan at relasyong panlipunan, at lunggati ng lahi. Kung lilimiin pa, halos kasingtanda ng ating mundo ang paglikha. Sa mga matandang kaugalian sa bansa, gabay natin ang mga diwata at diyos sa paglikha. Lagi’t laging may makapangyarihang pwersa na siyang nagpapanatili ng buhay. Sila ang nagbibigay ng lakas, tatag, at tayog ng malikhaing isip sa paggaygay sa paglikha. Sa panahon ng kolonisasyon nahaluan ang mga naratibo sa paglikha, gayundin, naiangkop natin sa ating kultura ang impluwensiyang Kanluranin. Ngunit marami rin sa mga ito ang napanatili natin sa orihinal nitong konteksto. Mahalaga ang pagbalik natin sa kasaysayan upang malalim na maunawaan ang sinapupunan ng ating kultura.

Sa pagpapatatag ng sining-bayan nangangailangan ng masinsing pananaliksik na hindi lamang nakatuon sa porma ngunit maging sa naratibo, konteksto, kasaysayan, manlilikha, at mga kaisipang nakapaloob dito. Palawakin ang cultural mapping lalo na sa mga komunidad labas sa Maynila. Paunlarin natin ang pagbuo ng artsibo ng mga pag-aaral sa mga lokal na sining at kultura. Kaakibat din nito ang paggamit sa mga lokal na terminong magpapayaman sa ating bokabularyo. Matatagpuan ang salimisim ng paglikha sa mismong wikang tumutukoy dito. Isa pa sa mahalagang ikonsidera ang paggamit sa relihiyonal na wika sa pagsusulat ng kritisismong pansining. Lagi natin itong ilapat sa wika ng ating pagkatao at ilapit sa mga taong pinagmulan nito. Ang masidhing kamatayan ng wika ay hindi paggamit dito. Sa ganitong layon, pumapaloob tayo sa lokal at nasyonal na iskolarsyip sa araling sining at kultura.

Sa pag-unawa sa dinamikong puwersang nagpapainog sa ebolusyon ng paglikha nangangailangang maunawaan natin ang kaisipan ng mga manlilikha. Para saan at kanino ang paglikha? Ano ang nagbubunsod sa kanila? Mahalagang suportahan natin ang mga manlilikha ng sining-bayan at tangkilin ang kanilang likhang sining. Ngunit dapat may hinay, ibig pang sabihin, huwag gawing istandardisado ang mga likha at ikulong sa kapitalistang layunin. Hayaan nating silang lumikha ayon sa kanilang nais at panahon. Sa mga sining-bayan na nakaangkla sa relihiyosong pagdiriwang, igalang natin ang kanilang pananampalataya at pamamanata. Huwag nating ituring na isang espektakulo lamang ngunit ito ay may higit na lalim sa pagpapakahulugan ng buong komunidad.

May dalawang dimensiyon ang sining, sa pangkabuoan: una, bahagi ito ng materyal na kultura at ikalawa, karunungang nakalapat sa pamumuhay at adaptasyon sa heograpikal at ekolohikal na kondisyon. May mga ritwal at pagdiriwang tayo para sa pag-aani, paglalayag, pangingisda at iba pa. Gayundin, sa pagdadakila sa iba’t ibang siklo ng buhay at galaw ng kalikasan. Huwag nating kalimutan ang espiritwal na aspekto ng sining. Muli tayong makipag-ugnayan sa kalikasan at mga tagapagbantay ng lahat ng buhay. Higit sa lahat, pinagtitibay ng paglikha ang mismong pakikiugnayan natin sa ating kapwa at komunidad.

Bilang panghuli, sa pagsulong natin sa pag-aaral ng sining huwag nating kaligtaang pangalagaan ang buhay ng ating mga manlilikha. Ipaglaban natin ang kanilang karapatan lalo na ang mga nabibilang sa pambansang minorya na dumadanas ng matinding karahasan tulad na lamang ng pag-agaw sa mga lupang ninuno, pagsira ng kanilang tahanan, giyera at iba pa. Tandaan natin na ang mga manlilikha ay hindi lamang obheto ng ating pag-aaral ngunit sila ang nangangalaga sa hiyas pangkultura ng ating bayan.